Ο ΧΑΛΚΟΣ: βοηθός ή καταστροφέας;

«Τι ερώτηση είναι αυτή;», θα πουν οι έμπειροι αγρότες και καλλιεργητές, και θα έχουν δίκιο.
Ο θειικός χαλκός είναι ασφαλώς ένας από τους κύριους βοηθούς του χώρου στον αγώνα για την “καθαριότητα”.
Ο χαλκός αυτός, ή αλλιώς οι κρύσταλλοι, με το όμορφο μπλε χρώμα τους, αντιμετωπίζουν με μεγάλη επιτυχία τις μολύνσεις μυκήτων και ταυτόχρονα οξειδώνουν ελαφρώς το χώμα και εμπλουτίζουν το έλλειμμα χαλκού. Ο χαλκός αποτελεί επίσης έναν απαραίτητο βοηθό για την απολύμανση των θερμοκηπίων, όταν οι κηπουροί τα προετοιμάζουν για το χειμώνα. Ακόμα, χρησιμοποιείται σε οπωροφόρα δέντρα, αμπελώνες, και με αυτό θεραπεύουν τις ντομάτες και τις πατάτες από τη φυτόφθορα τους καλοκαιρινούς μήνες.
Δεν είναι λοιπόν απλά ένα φάρμακο, αλλά ένας θησαυρός!
Ωστόσο, δεν είναι καθόλου τυχαίο το γεγονός ότι ο «στρατός» των καλλιεργητών χωρίστηκε σε “βιολογικούς” αγρότες και “συμβατικούς”. Οι υποστηρικτές της φυσικής καλλιέργειας, εκτός από τα οργανικά λιπάσματα φυσικής προέλευσης, δεν αναγνωρίζουν πλέον τη “χημεία” στους κλήρους τους.
Οι λόγοι είναι προφανείς – όλα τα μέσα επεξεργασίας των φυτών μας, συσσωρεύονται σε κορμούς, φύλλα και καρπούς – και ως αποτέλεσμα αυτά τα φρούτα και τα λαχανικά αποτελούν μέρος της διατροφής μας.
Ο χαλκός ή επιστημονικά ο θειικός χαλκός, είναι μια ουσία ανόργανης προέλευσης, η οποία σε μεγάλες δόσεις αποτελεί δηλητήριο για τον άνθρωπο και τα ζώα. Ο χαλκός είναι επικίνδυνος για τα ζωντανά πλάσματα που ζουν στο έδαφος, καθώς και για τη μικροχλωρίδα του εδάφους. Για την πρόληψη ασθενειών (η ουσία χρησιμοποιείται συνήθως για προφυλακτικούς σκοπούς), απαιτείται πολύ μικρή δόση της δραστικής ουσίας – σε συγκέντρωση από 0.5 έως 1%.
Τα αποτελέσματα της λανθασμένης εφαρμογής του θειικού χαλκού είναι μάλλον δυσάρεστα:
* Ο χαλκός συσσωρεύεται στο έδαφος, γεγονός που με τη σειρά του διαταράσσει την ανταλλαγή μακρο- και μικροστοιχείων.
*Σταδιακά το έδαφος γίνεται όξινο.
* Τα φυτά παύουν να απορροφούν το σίδηρο και το φώσφορο στους απαιτούμενους όγκους .
* Η επίδραση των θρεπτικών ουσιών στα φυτά μειώνεται βαθμιαία.
* Η επιβλαβής οργανική ύλη στο έδαφος αρχίζει να κυριαρχεί.

ΠΟΤΕ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΘΕΙ Ο ΘΕΙΙΚΟΣ ΧΑΛΚΟΣ;
Προτιμότερο την άνοιξη όταν λιώσουν τα χιόνια. Το φθινόπωρο, ο θειικός χαλκός χρησιμοποιείται για την πρόληψη της ασθένειας και μόνο όταν έχει πέσει όλο το φύλλωμα και μαζευτούν οι συγκομιδές. Αν χρησιμοποιείτε ένα συμπυκνωμένο διάλυμα θειικού χαλκού για να “κάψει” τη μούχλα ή να απολυμάνετε τη γη, οι ειδικοί συνιστούν να μην χρησιμοποιήσετε το επεξεργασμένο χωράφι για μια σεζόν τουλάχιστον.

ΜΕΤΡΑ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ:
Δεδομένου ότι ο θειικός χαλκός αναγνωρίζεται από τους ειδικούς ως υλικό δεύτερης τάξης κινδύνου, πρέπει να λαμβάνονται προφυλάξεις κατά τη χρήση του:

 Εφαρμόστε το θειικό χαλκό σε θερμοκρασίες κάτω από 30 βαθμούς, πάνω από το μηδέν – για να αποφύγετε επιβλαβείς αναθυμιάσεις.
 Μην χρησιμοποιείτε το χαλκό σε χώμα ή φυτά όταν έχει αέρα και κοντά σε «απροστάτευτα» ζώα και ανθρώπους.
 ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ να χύνετε το υπόλοιπο του διαλύματος σε υδάτινους χώρους, είναι ιδιαίτερα τοξικό για το υδάτινο περιβάλλον.
 Όταν εργάζεστε με το χαλκό, χρησιμοποιείτε προστατευτικά ρούχα, γάντια και παπούτσια που καθαρίζονται εύκολα.
 Το δοχείο όπου ετοιμάζεται το διάλυμα δεν πρέπει να χρησιμοποιείται για την αποθήκευση νερού ή τροφής

 Πλύνετε καλά τα χέρια μετά τη χρήση.